Nigdy nie jestem dość dobry
TAK WŁAŚNIE OBJAWIA SIĘ PERFEKCJONIZM, KTÓRY DOTYCZY ZARÓWNO KOBIET I MĘŻCZYZN
Perfekcjonizm może mieć dwa oblicza: ukierunkowany wewnętrznie i zewnętrznie.
Perfekcjoniści ukierunkowani wewnętrznie ukrywają swoje wady i braki, pracują ciężko, ale boją się, że ktoś odkryje ich niedoskonałe oblicze. Choć pozornie pomaga to w pracy, w rzeczywistości jest źródłem cierpienia, surowej oceny samego siebie i wyszukiwania niewybaczalnych błędów. Ludzie ci martwią się o to, co inni sobie o nich pomyślą. Kiedy popełniają błąd, zamykają się w sobie i unikają innych ludzi, nie potrafią zapomnieć i wybaczyć sobie.
Większość osób łączy w sobie cechy perfekcjonizmu ukierunkowanego zewnętrznie i wewnętrznie. Zwykle w pracy ujawniają cechy perfekcjonizmu ukierunkowanego wewnętrznie, zaś w życiu prywatnym – zewnętrznie.
👉 „Nigdy nie jestem dość dobry” nie pozwala Ci osiągnąć sukcesu lub szczęścia.
👉 „Nigdy nie jestem dość dobry”, bo żaden wysiłek nie jest wystarczający.
👉 „Nigdy nie jestem dość dobry”, bo zawsze brakuje Ci czasu, żeby osiągnąć idealny wynik.
👉 „Nigdy nie jestem dość dobry”, bo nie potrafisz skłonić innych, aby wykonywali swoje zadania od razu bezbłędnie.
👉 „Nigdy nie jestem dość dobry”, bo Twoich standardów nie da się spełnić bez ogromnego wysiłku oraz wielkiego nakładu energii emocjonalnej, psychicznej i fizycznej.
👉 „Nigdy nie jestem dość dobry” wywołuje wyczerpanie emocjonalne.
👉 „Nigdy nie jestem dość dobry”, bo obawiasz się popełnienia błędu lub upokorzenia.
👉 „Nigdy nie jestem dość dobry” wywołuje uczucie napięcia frustracji rozczarowania i złości.
👉 „Nigdy nie jestem dość dobry” zniekształca Twój obraz samego siebie.
👉 „Nigdy nie jestem dość dobry” wywołuje napięcie w relacjach z innymi.
Kiedy w moim gabinecie pojawia się osoba perfekcjonistyczna, zwykle nie mówi „jestem perfekcjonistą, proszę mi pomóc”. Takie osoby mówią, że są smutne, sfrustrowane, czują się nieudacznikami. Nadużywają również substancji psychoaktywnych, żeby sobie radzić z napięciem. Bywają pogrążone w depresji – starają się, ale czują w głębi serca, że są niedoskonali, a to bardzo bolesne. Czasem nazywane jest to niską samooceną lub negatywnym obrazem samego siebie.
Perfekcjonizm często skutkuje też podatnością na rozczarowania, gdyż stałe osiąganie idealnych rezultatów jest bardzo trudne lub wręcz niemożliwe. Perfekcjoniści dystansują się też od innych, cierpią z powodu samotności, są podatni na depresję i lęk. Perfekcjoniści szukają pomocy z różnych powodów. Zwykle odczuwają utratę kontroli nad życiem i rodziną – mają poczucie, że życie toczy się nie w tym kierunku, co chcą. Zdarza się również, że to ich bliscy zgłaszają się po pomoc z powodu braku komunikacji i tolerancji oraz narzucania nadmiernej dyscypliny.
PERFEKCJONIZM, CHOĆ UCIĄŻLIWY – JEST ULECZALNY
Istnieją skuteczne metody zmieniania sposobów myślenia i działania, powalające zmniejszyć przykre konsekwencje perfekcjonizmu i osiągać zamierzone cele. Nie jest to magia, lecz zmiana postrzegania siebie i innych ludzi, dlatego zachęcam do odwiedzenia gabinetu i czytania kolejnych wpisów.
Emocjonalne konsekwencje perfekcjonizmu obejmują strach przed popełnieniem błędu, stres wynikający z presji na osiągniecie wybitnych wyników oraz poczucie zażenowania z braku pewności siebie i niewiary we własne możliwości. Należy do nich tez strach przed upokorzeniem.
Czy któryś z tych objawów wydaje ci się znajomy?
Z perfekcjonizmu może również wynikać nadmiarowość, jak sobie z tym radzić? Przeczytaj. Czas na zmiany? A no właśnie, zmiana też wymaga uważności – czemu? Sprawdź.
Zadbaj również o chwilę dla siebie i skorzystaj z rozwiązań jakie czekają Ciebie TUTAJ – trenuj swoją uważność, poznaj metodę powracania do chwili obecnej. To działa!
Czujesz, że potrzebujesz wsparcia możemy się spotkać i wspólnie znaleźć skuteczne rozwiązania. Poznaj warunki naszej współpracy i zarezerwuj wizytę online: WARUNKI WSPÓŁPRACY.